کد مطلب:22664 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

راههاي رسيدن به اراده ء پولادين و دوري از هوا و هوس چيست؟

براي خودسازي موفق توجه به چند نكته ضروري است: خودشناسي درست به خوبي قابليت ها و تواناييها و استعدادهاي خويش را شناختن و برنامه صحيح و منظم داشتن. در برنامه ريزي بايد بسيار دقيق و حساب شده عمل نمود و امور زير را در نظر داشت: 1) واقع گرايي: برنامه بايد متناسب با توان واقعي باشد به عبارت ديگر بسياري از اوقات شكست در اجراي برنامه ها به خاطر آن است كه بيش از حد سنگين و توان فرساست. 2) جذابيت: در برنامه ريزي به كيفيت بيش از كميت بايد اهتمام داشت ؛ مثلا به جاي آنكه انسان تصميم بگيرد همه روزه صبحگاهان يك جزء قرآن بخواند مي تواند آن را حتي به يك صفحه تقليل دهد. ولي كوشش كند آن را جداً با حال و توجه كامل و تدبر در معاني تلاوت نمايد. هم چنين بكوشد نمازهاي خود را با حضور قلب و توجه بخواند و... 3) تدريج: در برنامه ريزي بهتر است انسان از حداقل آغاز كند ولي در انديشه گسترش و افزون سازي آهسته و آرام آرام باشد؛ مثلا اگر از اول خواندن نماز شب بر او سخت و دشوار مي نمايد بنا داشته باشد كه فقط يك ركعت وتر را بخواند و پس از يك هفته دو ركعت شفع را هم اضافه نمايد و پس از مدتي هشت ركعت ديگر نافله شب را و اگر مي خواهد گناهان را ترك كند، اول از گناهاني شروع كند كه بيشتر مبتلابه مي باشد، كه البته براي ترك هر گناهي راه هايي وجود دارد مثلاً براي كنترل غريزه جنسي امور ذيل توصيه شده است: الف) رفاقت با دوستان پاك و باتقوا. ب ) دوري از مشاهده صحنه هاي مهيج و تحريك كننده. ج ) كنترل فكر. د ) دوري از تنهايي. ه ) ورزش. و ) روزه گرفتن يك يا دو روز در هفته. 4) رعايت مراتب و مراحل: در روند خودسازي بايد مرتبه به مرتبه به پيشرفت و از آغاز نمي توان همه مدارج كمال را يك مرتبه سير نمود؛ مثلا بهتر است انسان ابتدا از انجام واجبات و تحفظ بر شرايط و جزئيات آنها شروع كند و در كنار آنها به ترك محرمات بپردازد و همواره كوشش بر نيفتادن در دام هواهاي نفساني جديت كند و پس ازمدتي كه اقاليم سبعه عالم ملك خويش (اعضاي بدني) را تحت قانون شرع در آورد به انجام مستحبات و ترك مكروهات بپردازد. نيز پس ازمدتي به ملكوت وجود خويش نظر افكنده وسعي در ريشه كن ساختن ملكات رذيله و تخليه وجود از خبائث كند و پس از آن عبادات ظاهريه رابه قلب سرايت دهد و با حضور قلب نماز بخواند و در آن درجات گوناگون حضور را سپري كند. 5) عزم و استواري: پس از تنظيم برنامه با ملاحظات فوق با اراده قاطع بر انجام آنها ايستادگي كند ونفس خود را از طفره رفتن و كسالت ورزيدن با جديت تمام باز دارد. 6) استعانت و توسل: براي موفقيت از خداوند بزرگ همواره استمداد جويد و به ائمه اطهار(ع) متوسل شود. 7) بكارگيري روش مشارطه مراقبه محاسبه معاتبه و معاقبه. 8) پيروي از الگوها؛ مانند اهل بيت(ع) و علماي بزرگ اخلاق. ضمنا در اين باره از كتاب هاي: چهل حديث امام خميني و آداب الصلوه امام خميني مي توانيد استفاده نماييد.